سیر تحول شخصیت پردازی در مستندهای تلویزیونی دفاع مقدس با مطالعه موردی سه مجموعه مستند تلویزیونی: «روایت فتح»- بخش اول (سید مرتضی آوینی)، «قصه های جنگ»(محمدعلی فارسی)، «آخرین روزهای زمستان»(محمدحسین مهدویان)

شخصیت پردازی در گونه ی «مستند دفاع مقدس» از آن جهت حائز اهمیت است که «فیلم مستند» بر «واقعیت» استوار است و شاخص ترین وجه «دفاع مقدس» نیز شخصیت ها و رزمندگانی هستند که در آن حضور دارند. این تحقیق که به روش توصیفی و بنیادی صورت گرفته است به بررسی تحولات در شخصیت پردازی مستندهای دفاع مقدس از ابتدا تاکنون می پردازد و نتیجه گیری نهایی که با استفاده از اطلاعات بدست آمده از روش اسنادی-کتابخانه ای و مشاهده ی مستندهای تلویزیونی شاخص در حوزه ی دفاع مقدس حاصل گردیده است، نشان می دهد که شخصیت پردازی در این گونه ی مستند، با گذشت زمان و همراه با تحولات جامعه، در ساختار و محتوا دچار تحولات اساسی شده و شخصیت پردازی از درون گرا به برون گرا، از قهرمان جمعی به قهرمان فردی و از الگوپردازی به سمت قهرمان پردازی سیر نموده است. فیلمسازان نیز بیش از آنکه همچون گذشته، توجه خود را به «واقعیت» معطوف کنند، به «خلاقیت» توجه دارند و بر وجوه اعتقادی و مذهبی شخصیت ها نیز دیگر تاکید نمی ورزند.